۱۳۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۵

ای برده سبق از همه خوبان به ملاحت
در حسن ربودی زبتان گوی لطافت

هرکس که سر از دولت عشق تو به پیچد
حقا که نه بیند بجهان روی سعادت

کس را نرسد گوهر معنی به بیان سفت
در حسن بلاغت چو توای کان فصاحت

از عشق بتان گر چه ملامت رسد اما
در عشق تو دیدیم همه امن و سلامت

ره رو که بعمری نظری روی ترا دید
زان نور و صفا یافت بحق راه هدایت

دانی که که دارد بجهان دیده حق بین
صاحب نظری کو بیقین دید لقایت

سودای دو گیسوی تو ای جان اسیری
شیدائی ما راکند هر لحظه زیادت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.