بیدلان کوی تو مقام کنند
با غمت ترک ننگ و نام کنند

نازنینان شهر، هر روزی
فتنه از نرگس تو وام کنند

من که خوارم بکوی تو چه عجب
بیکسان را چه احترام کنند؟

غمزه ها را بقصد جان مفرست
باش تا کار دل تمام کنند

تو نه رندی نه زاهدی شاهی
می نگوئی ترا چه نام کنند