هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، بیانگر درد فراق و اشتیاق به وصال معشوق است. شاعر از غم و اندوه خود می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که گشایشی در کار او ایجاد کند. او از بوی وصل معشوق سخن می‌گوید و حاضر است جان خود را فدا کند. همچنین، شاعر از بی‌وفایی معشوق شکایت دارد و بیان می‌کند که خوبان راه وفا را نمی‌دانند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند "به خونم خط" ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۶

بیا ماهرویا شکر لب نگارا
گشایش ده از بند غم جان ما را

صبا گر رساند به ما بوی وصلت
دهم جان به شکرانه باد صبا را

گرم سرمه از خاک پای تو باشد
نیارم به چشم اندرون توتیا را

نمایی به خونم خط و هر دو چشمت
گواهی دهند ای پسر صد بلا را

به گفتار ایشان مکن کار با من
لانی اراهم شهودا سکارا

من و گریه و آه ازین پس چو دلبر
نخواهد جزین آب و جز این هوا را

وفا جستم از وی زهی سعی باطل
چه دانند خوبان طریق وفا را

ز کوی خود ابن یمین را چه رانی
نرانند شاهان ز درگه گدا را
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.