۱۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۴

ای قبله صاحبنظران روی چو ماهت
وی فتنه دوران قمر چشم سیاهت

صد خار نهد حسن تو خورشید فلک را
چون از گل سیراب دمد مهر گیاهت

ترسم که نشان بر رخ زیبات بماند
از غایت لطف ار کنم از دور نگاهت

عذر گنه شیفتگان روز قیامت
روشن شود ایحوروش از روی چو ماهت

بر درد دل ابن یمین ناله گواهست
خود بر دل من بنده چه حاجت بگواهت

درد دل ما را بلب لعل دوا کن
در گردنم ار باشد ازین هیچ گناهت

ایدل مکن آه ستم از وی که ندارد
آئینه حسن بت من طاقت آهت

گر میطلبی از ستمش روی خلاصی
جز حضرت نوئین جهان نیست پناهت

نوئین فلک مرتبه تالش که بدارد
اندر کنف معدلت خویش نگاهت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.