هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، توصیفی زیبا و پر از استعاره از معشوق و جمال اوست. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند زلف معطر، لب لعل، و ماه تابان، زیبایی معشوق را ستایش می‌کند و احساسات خود را بیان می‌دارد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیمی مانند شکستن (به معنای تسلیم شدن یا تحت تأثیر قرار گرفتن) و مقایسه‌های زیبا بین عناصر طبیعی و ویژگی‌های معشوق وجود دارد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، زبان و سبک آن متعلق به ادبیات کلاسیک است که معمولاً برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۴۳

چون بت من بر سمن زلف معنبر شکست
رونق کافور شد قیمت گوهر شکست

بر مه تابان او ابروی همچون هلال
پرده ی مانی درید خامه ی آذر شکست

تا به شکر خنده کرد لعل لبش درفشان
رسته پروین گسست رشته گوهر شکست

باد صبا صبحدم بر گل رویش وزید
نازکی او چو دید بر سمن تر شکست

خواست برابر شود با رخ زیباش ماه
مهر رخ او فکند بر مه انور شکست

ماه چو با آفتاب روی در آرد بروی
از پی آن اوفتد کار وی اندر شکست

گر دل ابن یمین بشکند آن نازنین
جانش فدا باد و هست ار شکند ور شکست
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.