هوش مصنوعی: این شعر از ابن یمین فریومدی بیانگر ناکامی‌ها و رنج‌های عاشقانه است. شاعر از بی‌وفایی زمانه، بی‌توجهی معشوق، و ناتوانی در تحمل درد عشق سخن می‌گوید. همچنین، او به نقش خرد در ساختن صبر اشاره می‌کند، اما در نهایت، عشق و اشتیاق بر عقل غلبه می‌یابد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج عشق و ناامیدی نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۲۲

زمانه رونق کارم به کام می نکند
ره مراد مرا زیر گام می نکند

کرشمه ای نکند دلبرم به سحر حلال
که صبر بر دل عاشق حرام می نکند

نظام رشته ی دندان ز لعل بنماید
که کار خسته دلان بی نظام می نکند

بگرد عارض او خط قیرفام چراست
زمانه پرده ی صبح ارز شام می نکند

مهندس خرد من بنای خانه صبر
نهاد اول و آخر تمام می نکند

به نزد ابن یمینش خلیل نتوان گفت
که با هواش در آتش مقام می نکند

گشاده باد صراحی صفت ز جانش خون
که از صفاش دل خود چو جام می نکند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.