هوش مصنوعی: این شعر در وصف زیبایی و جمال معشوق است و از عناصر طبیعت مانند باغ، بهار، گل و ماه برای توصیف آن استفاده می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به عشق و شیفتگی شاعر نسبت به معشوق دارد و از مفاهیمی مانند یوسف و زیبایی او برای مقایسه استفاده شده است.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۲۲۴

ای روی دلربای تو باغ و بهار حسن
وی خط مشکبار تو نقش و نگار حسن

در باغ حسن تا گل خود روی تو شکفت
از دل برون نمیرودم خار خار حسن

در کارگاه صنع که تعیین کارها
کردند و شد حواله بروی تو کار حسن

هستند بیقرار چو زلف تو عالمی
تا دیده دید در خم زلفت قرار حسن

گر ماه عارضت بگشاید ز رخ نقاب
دیار کس نشان ندهد در دیار حسن

یوسف برفت و حسن ازین کهنه دیر برد
تو آمدی و شد ز تو نو روزگار حسن

ابن یمین و چشم تو هرگز نمیشوند
خالی دمی ز مستی عشق و خمار حسن
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.