هوش مصنوعی: این متن یک شعر عاشقانه و توصیفی است که در آن شاعر زیبایی‌های معشوق خود را با تشبیه‌های زیبا و پرطرفدار توصیف می‌کند. از جمله ویژگی‌های معشوق مانند چهره، موها، خال، لب‌ها، و قد او با عناصر طبیعی مانند بهار، سرو، گل‌ها، و ماه مقایسه شده است. همچنین، شاعر از عشق و فراق خود سخن می‌گوید و احساساتش را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مضامین عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیه‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین تر دشوار باشد. سن 16+ به دلیل بلوغ فکری و درک بهتر مفاهیم عاطفی و ادبی پیشنهاد شده است.

شمارهٔ ۲۲۸

ایصنم گلعذار ای بت سیمین ذقن
ای شه خوبان چین ای مه هر انجمن

غمزه تو جان شکار طره تو دل شکن
فتنه ملکی و دین آفت جانی و تن

حسن تو رشک بهار قد تو سرو چمن
خال خوشت عنبرین زلف تو مشکین رسن

لعل تو گوهر نثار لفظ تو در عدن
زلف تو پر تاب و چین جزع تو پر مکر و فن

موی تو رشک تتار روی تو ماه ختن
در لب تو جان دفین بر تو جهان مفتتن

گل ز رخت شرمسار از تو خجل نسترن
تیره ز تو یاسمین خیره ز تو یاسمن

روی تو چون لاله زار قد تو چون نارون
دل ز فراقت حزین جان ز غمت ممتحن

کوی تو دارالقرار دل ز تو بیت الحزن
عاشقت ابن یمین ای تو و ثن من شمن
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.