هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های شاعرانه، به توصیف معشوق و احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. عناصری مانند شهد و شکر، شمس و قمر، و گل و خون جگر برای بیان عشق و رنج عاشقانه به کار رفته‌اند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شاعرانه و مفاهیم انتزاعی درک آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۲۵۱

ای مرا از لب تو شهد و شکر نو بر نو
وز رخ و عکس رخت شمس و قمر نو بر نو

بر هم افتاد ز باد سحری طره تو
بر مثال شکن آب شمر نو بر نو

میروی و دل عشاق جهان در پی تو
بر هم افتاده همه راهگذر نو بر نو

تا مرا خار غمت در جگر خسته نشست
هست مانند گلم خون جگر نو بر نو

مکن ایحور که آئینه حسنست رخت
ناگهش زنگ فتد ز آه سحر نو بر نو

نشنید ابن یمین آنکه کسی جز تو کند
در همه دور قمر زیر و زبر نو بر نو

در بر ماه ختن مشک ختاچین بر چین
بر سر سرو چمن سنبل تر نو بر نو
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.