۱۵۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۶۲

این منم بار دگر عزم خراسان کرده
روی چون بلبل شیدا بگلستان کرده

بوده یعقوب صفت ساکن بیت الاحزان
وینزمان روی سوی یوسف کنعان کرده

بسته احرام طواف حرم حضرت دوست
قبله گاه دل و جان ابروی جانان کرده

کی بود باز که خاک کف پایش بینم
سرمه روشنی دیده گریان کرده

شکرها گویم از اینطالع برگشته خویش
که ببینم ره هجرانش به پایان کرده

خرم آنروز که درد دل سودا زده را
بینم از نوش لبش دارو و درمان کرده

اینهمه شادی آنروز که باز ابن یمین
بیندش پسته خندان شکر افشان کرده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.