هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، با استفاده از تصاویر طبیعی مانند سرو، صبح و جویبار، به ستایش معشوق و زیبایی‌های او می‌پردازد. شاعر با زبانی شیوا و پر از تشبیهات، عشق و اشتیاق خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استفاده از زبان شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم انتزاعی و تشبیهات نیاز به درک ادبی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۳۰۸

در باغ حسن سرو روانی به راستی
دور از تو چشم بد همه جانی به راستی

وقت صبوح با لب خندان بسان صبح
بنمای رخ که سرو روانی به راستی

بگشای لب که وقت سخن در شاهوار
از لعل آبدار نشانی به راستی

آزاد سرو را نرسد با قدت عناد
گر خط بندگیش ستانی به راستی

با شاخ سدره دعوی بالا اگر کنی
حالی به منتهاش رسانی به راستی

دارم گمان کز آن منی سرکشی مکن
باشد که گردد از تو گمانی به راستی

بر چشم جویبار من ای سرو خوش خرام
بنشین بناز کز در آنی به راستی

کرد آب چشم ابن یمین آشکار کو
دارد نظر به دوست نهانی به راستی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.