۱۷۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ٢٧

منم ابن یمین که نتوان کرد
جز بمن انتساب شعر مرا

در میان سخنوران باشد
فضل فصل الخطاب شعر مرا

نتوان کرد نسخ تا به ابد
همچو ام الکتاب شعر مرا

نبود فرق در جهانگیری
ذره آفتاب و شعر مرا

ز اهل دل هوش بردن آئینست
بر مثال شراب شعر مرا

از حسد آتش اندر آب افتد
گر نویسی بر آب شعر مرا

عقد گوهر کنند تعبیرش
هر که بیند بخواب شعر مرا

بیت معمور یافتست فلک
در جهان خراب شعر مرا

کس معارض نمیتواند شد
بجواب صواب شعر مرا

ز آنکه خود در فضیحت آرد و بس
هر که گوید جواب شعر مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.