هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که پیشه‌ی او شعر است و با زبان تیز خود مانند شمشیر، از قدرت‌مندان می‌ترساند و بیشه‌ها را خالی می‌کند. او هشدار می‌دهد که کسانی که به عواقب کارهای خود فکر نمی‌کنند، در نهایت به خود آسیب می‌زنند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'تیغ زبان' و 'هژبران' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ٢۶
مرا پیشه شعرست و در وقت ها
اثرها پدید آید از پیشه ها
چو تیغ زبان اندر آرم ز کام
کنم از هژبران تهی بیشه ها
ز تیغ زبان من آنکس که او
نیارد بخاطر در اندیشه ها
سرانجام داند که بر پای خود
ز نا بخردی میزند تیشه ها
اثرها پدید آید از پیشه ها
چو تیغ زبان اندر آرم ز کام
کنم از هژبران تهی بیشه ها
ز تیغ زبان من آنکس که او
نیارد بخاطر در اندیشه ها
سرانجام داند که بر پای خود
ز نا بخردی میزند تیشه ها
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٢۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢٧
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
