۱۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ١٠٢

چنان سزد که ز کار جهان نفور بود
کسیکه پیرو گفتار مردم داناست

ز بیوفائی گیتی اگر نئی آگاه
بقصر خواجه نگه کن که اندرو پیداست

درین سرا و درین صفه و درین مسند
بسی امیر نشست و وزیر ازو برخاست

توهم روی و نمانی درین سرا جاوید
گرت خوش آید و ورنه منت بگفتم راست

چو اختیار نداری بسان ابن یمین
نکوتر از همه کارت رضای دل بقضاست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ١٠١
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٠٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.