هوش مصنوعی:
شاعر با وجود ضعف جسمانی، از توانایی ذهنی و هنری خود برای ستایش و خدمت به مخاطب (احتمالاً یک پادشاه یا شخصیت مهم) سخن می‌گوید. او بر قدرت تخیل و هنر خود تأکید دارد و از مخاطب می‌خواهد که او را تربیت کند، چرا که افراد با استعداد مانند او کم‌یاب هستند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتزاعی مانند هنر، تربیت، و تضاد جسم و روح است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ١٣۵
صاحبا گر چه از ضعیفی تن
می نیارم ببندگیت شتافت
لیک طبع چو آب و آتش من
میتواند بفکر موی شکافت
رشته در بازوی هنرمندان
ذهن وقاد من تواند تافت
لایق کسوت مدایح تو
دیبه خسروی توانم بافت
تربیت کن مرا که چرخ کهن
کم چو من نو سخن تواند یافت
می نیارم ببندگیت شتافت
لیک طبع چو آب و آتش من
میتواند بفکر موی شکافت
رشته در بازوی هنرمندان
ذهن وقاد من تواند تافت
لایق کسوت مدایح تو
دیبه خسروی توانم بافت
تربیت کن مرا که چرخ کهن
کم چو من نو سخن تواند یافت
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ١٣۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٣۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
