۱۵۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ١٣۵

صاحبا گر چه از ضعیفی تن
می نیارم ببندگیت شتافت

لیک طبع چو آب و آتش من
میتواند بفکر موی شکافت

رشته در بازوی هنرمندان
ذهن وقاد من تواند تافت

لایق کسوت مدایح تو
دیبه خسروی توانم بافت

تربیت کن مرا که چرخ کهن
کم چو من نو سخن تواند یافت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ١٣۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٣۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.