هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش از تربیت و بخشندگی یک حاکم یا شخصیت بزرگ (خسرو جمشید فر) می‌پردازد. او از تأثیر تربیت این شخصیت بر ملک و مردم سخن می‌گوید و بیان میکند که چگونه تربیت او باعث رشد و شکوفایی می‌شود. شاعر همچنین از بی‌توجهی نواب (معاونان) به تربیت و بخشش گلایه میکند و امیدوار است که امیر (حاکم) از این وضعیت آگاه شود. در پایان، شاعر آرزو میکند که تربیت مانند باران نیسان باعث شادابی و شکوفایی شود.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از واژگان و مفاهیم پیچیدهٔ ادبی و نیاز به درک عمیق از استعاره‌ها و تشبیهات شعری، برای مخاطبان با سنین پایین ممکن است قابل درک نباشد. همچنین، موضوعاتی مانند تربیت و انتقاد از حکومت نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ١٩١
یک دو نوبت در جناب خسرو جمشید فر
آنکه یابد ملک ازو همچون تن از جان تربیت
وانکه بهر بخشش او سیم و زر را میرسد
در صمیم کان ز لطف مهر تابان تربیت
وانکه زیر سایه مهرش عجب ناید مرا
گر ز نور ماه یابد تار کتان تربیت
من بعون رأی پیر و قوت بخت جوان
عرضه کردم شعر و زو دیدم فراوان تربیت
خود بتحسین تربیت فرمود و پس نواب را
کرد اشارت تا کند از راه احسان تربیت
در عمل نواب را پروای من گوئی نبود
زانکه تا اکنون اثر پیدا نشد زان تربیت
نقثه المصدور کردم عرضه تا داند امیر
آنکه اندر شأن منشان بود از اینسان تربیت
تربیت گر میکند خسرو بدوست خود کند
ز آنکه این چاکر نخواهد یافت زیشان تربیت
تا بود عادت که دائم غنچه دلتنگ را
لب شود خندان چو باید ز ابر نیسان تربیت
ابر نیسان کفش فیاض بادا آنچنانک
یابد از وی غنچه لبهای خندان تربیت
آنکه یابد ملک ازو همچون تن از جان تربیت
وانکه بهر بخشش او سیم و زر را میرسد
در صمیم کان ز لطف مهر تابان تربیت
وانکه زیر سایه مهرش عجب ناید مرا
گر ز نور ماه یابد تار کتان تربیت
من بعون رأی پیر و قوت بخت جوان
عرضه کردم شعر و زو دیدم فراوان تربیت
خود بتحسین تربیت فرمود و پس نواب را
کرد اشارت تا کند از راه احسان تربیت
در عمل نواب را پروای من گوئی نبود
زانکه تا اکنون اثر پیدا نشد زان تربیت
نقثه المصدور کردم عرضه تا داند امیر
آنکه اندر شأن منشان بود از اینسان تربیت
تربیت گر میکند خسرو بدوست خود کند
ز آنکه این چاکر نخواهد یافت زیشان تربیت
تا بود عادت که دائم غنچه دلتنگ را
لب شود خندان چو باید ز ابر نیسان تربیت
ابر نیسان کفش فیاض بادا آنچنانک
یابد از وی غنچه لبهای خندان تربیت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ١٩٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٩٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
