گر پرسدت کسی که بر آتش چه افکنند
از بهر چشم زخم بهر جا بگو سپند

ور پرسدت کسیکه چه خوشتر که بشنوند
از لفظ دوستان به اندیش گو سه پند

گر پرسدت کسیکه چه بهتر که بر نهند
بر دست و پای و گردن دشمن بگو سه بند

ور پرسدت کسیکه چه به کدخدایرا
گو گندم سفید و می لعل و گوسپند