هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رنج‌ها و گرفتاری‌های خود در دنیا می‌گوید و خود را مانند بلبلی اسیر در قفس توصیف می‌کند. او از دنیای فانی و ناپایدار ابراز نارضایتی کرده و آرزوی بازگشت به سرای آخرت را دارد. شاعر تأکید می‌کند که تنها پناهگاه او خداست و به دنیای مادی علاقه‌ای ندارد، چرا که آن را ناچیز و بی‌ارزش می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، مضامین مربوط به ناپایداری دنیا و دل‌زدگی از آن، بیشتر مناسب مخاطبان بزرگ‌سال است.

شمارهٔ ۴۶٨

بلبل گلشن قدسم شده از جور فلک
بیگنه بسته زندان و گرفتار قفس

آمده روضه فردوس برین مانده بجای
گل سیراب و سمن ساخته از خار و ز خس

نه چو بلبل منم آن سدره نشیمن شهباز
کز هوای ملکوت آمدم اینجا بهوس

باز خواهم بسوی مسکن عقبی رفتن
چکنم گلخن دنیا پس ازینم بس و بس

گر پیاپی شود احداث فلک بر سر من
تا بحدی که مرا روز بود بیم عسس

نیست اندیشه ز ارعاد و ز ارعاب ویم
کاروانی بود آمیخته بر بانگ جرس

از کمان فلک ار تیر حوادث بارد
التجای دل من غیر خدا نیست بکس

نکنم رغبت دنیا که متاعیست قلیل
شاهبازان بگه صید نگیرند مگس

چه دهد ابن یمین دل بجهانی که ازو
رفت اگر باز نیاید بتن این رفته نفس
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶٧
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶٩
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.