هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان میکند که از جفاهای دنیا و مشکلات آن فارغ است و به هیچ‌کس وابسته نیست. او از نوشیدن شراب و زهر نیز فارغ است و به مال و ملک دنیا اهمیت نمی‌دهد. این شعر نشان‌دهنده‌ی بی‌اعتنایی به دنیا و مشکلات آن است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب نیاز به درک مناسب از زمینه‌ی فرهنگی و ادبی دارد.
شمارهٔ ۵٨۵
پامال اگرچه چرخ جفا کرد گو بکن
ما از جفای چرخ و غم دهر فارغیم
ساقی طبیب و ما طمع از جان بریده ایم
گر نوش میچشاند و گر زهر فارغیم
محتاج کس نه ایم و نداریم غم ز کس
گر لطف میکند و گرم قهر فارغیم
ما را چو ملک و مال خرید و فروخت نیست
گر محتسب برون کند از شهر فارغیم
ما از جفای چرخ و غم دهر فارغیم
ساقی طبیب و ما طمع از جان بریده ایم
گر نوش میچشاند و گر زهر فارغیم
محتاج کس نه ایم و نداریم غم ز کس
گر لطف میکند و گرم قهر فارغیم
ما را چو ملک و مال خرید و فروخت نیست
گر محتسب برون کند از شهر فارغیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵٨۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵٨۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
