منم ابن یمین که مرکب نطق
چون بقصد کسی برانگیزم

بزبان چو آب و آتش خویش
آتش از آب کوثر انگیزم

داورانرا برآورم بر داو
وز سر داو داور انگیزم

چون زند موج بحر طبعم ازو
بصدف در و گوهر انگیزم

وز برای غذای طوطی جان
از نی خامه شکر انگیزم

گربدی بینم از کس ار نیکی
زودش از طبع کیفر انگیزم

وز پی شهسوار هر صیتی
مرکب از باد صرصر انگیزم