اینقطعه را ابن یمین در جواب قطعه ئی که شاعری ایرج نام فرستاده و فتوای او را در می خوردن پس از افطار در ماه رمضان پرسیده بهمان وزن و قافیه سروده مصرع اول قطعه ایرج اینست:خدایگان فصیحان دهر ابن یمین

سرا فاضل دهر ایرج ایکه در همه فن
بسان مردم یکی فن کسیت همتانه

بنزد بنده رسید از تو قطعه ئی که بلطف
ندانم آبحیات آنچنان بود یا نه

سئوال کرده لطیفانه نکته ئی که مرا
جواب راست نوشتن ز عامه یارانه

اگر چه زحمت دق است و رنج استسقا
ولیک بر همه تنهاست بر تو تنها نه

ز بیم عامه درین مه چو باده نتوان خورد
دوای این دو مرض هیچ جز مدارا نه