دلا تفرج فردوس اگر همی طلبی
بیا و نزهت فردوس بین در این طنبی

ببین زپر تو جام پر از عجایب او
بچرخ آنیه گون بر هزار بوالعجبی

چو گفتمش طنبی عقل رهنمایم گفت
که عاقلان شمرند اینسخن ز بی ادبی

دگر مگو طنبی خلد گویش از پی انک
چو اهل خلد درو سال و ماه در طربی

بگوی کین وطن جانفزای همچو بهشت
بیابی آنچه در او آرزوی دل طلبی

همیشه باد مزین بدان وزیر که اوست
پناه ملک چه موروثی و چه مکتسبی

علاء دولت و ملت محمد آنکه ازوست
رواج دولت و دین محمد عربی