شهاب الدین علی را گفت یاری
که ما را از می ات چون نیست بهری

تو خود باری همی نوش و میفکن
نشاط باده از شهری بشهری

جوابش داد کان نوشیدنی نیست
کزان خواهم گرفتم پاد زهری