همی گفتم از راه ضجرت شبی
نسیم صبا را بخواهشگری

که لطفی بود بی نهایت اگر
پیامی ز من سوی خسرو بری

کریم جهان انک گر حاتمش
بدیدی نکردی بجز چاکری

بهنگام فرصت بگو اینقدر
از آن پس که خدمت بجای آوری

که سمع شریفت همانا شنید
بفرخنده فالی و نیک اختری

که محمود با عنصری از کرم
چها کرد و موجب همین شاعری

تو بیشی و من بنده هم کم نیم
ز محمود غازی و از عنصری

اگر حرفه الفضل مانع نشد
چرا سوی ابن یمین ننگری