هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر عشق و ستایش خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. او از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که هیچ چیز نمی‌تواند او را از عشق به معشوق بازدارد. شاعر همچنین از صبر و پاکی خود در برابر دشمنان و طعنه‌های آنان سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل ۷۰

ای که از سرو روان قد تو چالاکترست
دل به روی تو ز روی تو طربناکترست

دگر از حربه خونخوار اجل نندیشم
که نه از غمزه خونریز تو ناباکترست

چست بودست مرا کسوت معنی همه وقت
باز بر قامت زیبای تو چالاکترست

نظر پاک مرا دشمن اگر طعنه زند
دامن دوست بحمدالله از آن پاکترست

تا گل روی تو در باغ لطافت بشکفت
پردهٔ صبر من از دامن گل چاکترست

پای بر دیده سعدی نه اگر بخرامی
که به صد منزلت از خاک درت خاکترست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۶۹
گوهر بعدی:غزل ۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.