۱۹۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵ - کمال الدین محمود

دوستی دی سخنی خوش میگفت
دوستی کو بسخن استادست

که کمال الدین محمود الحق
پسری سخت کریم ورادست

در وی انصاف بسی معنی هاست
که خدا در دگران ننهادست

چیست آخر سبب حرمانش
که ازین قوم بدستش بادست

در وی و سیرت او عیبی نیست
یا بر او خود ز فلک بیدادست

گفتم ای خواجه خبر نیست ترا؟
کاین خلل خود ز کجا افتادست

اندر آن شخص دو عیبست بزرگ
هنری دارد و مردم زادست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴ - شکایت از دوری
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶ - نکوهش فرستنده شراب بد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.