هوش مصنوعی:
شاعر از غم‌های مادی مانند خانه، خانواده، نان و لباس شکایت می‌کند و از شیخ می‌پرسد تا کی باید این رنج‌ها را تحمل کند. سپس توصیه می‌کند که در این جهان، هم به خودت بگریی و هم به جهان بخندی.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم فلسفی و انتقادی درباره زندگی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به غم‌های مادی و روانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۶ - غم خان و مان
تا کی غم خان و مان و فرزند
چند انده نان و جامه تا چند
چندانکه درین جهانی ای شیخ
بر خویش گری و بر جهان خند
چند انده نان و جامه تا چند
چندانکه درین جهانی ای شیخ
بر خویش گری و بر جهان خند
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵ - آری شود ولیک بخون جگر شود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷ - خوان از خون
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
