۱۷۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۴ - دل برده

بر نرگس تو رفتم بهزار لابه گفتم
دل برده بازپس ده که دل دگر ندارم

سوی زلف کرد اشارت که بجوی رخت هندو
مگر او ببرده باشد من ازین خبر ندارم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۳ - حرمت پدر و مادر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.