هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به درگاه خداوند اعتراف می‌کند که در حالی که باید مشغول شکر و ثنا باشد، ذهنش به چیز دیگری مشغول است و نمی‌داند اگر اتفاقی بیفتد، آیا می‌تواند بر معنی و مفهوم عمیق‌تری تمرکز کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و مذهبی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۱۵ - قطعه
خداوندا بدینحالت من از شکر و ثنا گفتن
نپردازم همی حقا که چیزی دیگر اندیشم
ندانم من که گر حاشا جهد بر دامنت بادی
مرا پروای آن باشد که یک معنی براندیشم
نپردازم همی حقا که چیزی دیگر اندیشم
ندانم من که گر حاشا جهد بر دامنت بادی
مرا پروای آن باشد که یک معنی براندیشم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴ - دل برده
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶ - روزگار کرم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
