هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از شخصی می‌خواهد پوستینی به او بدهد تا بتواند زمستان را سپری کند. او به احترام متقابل اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که همان‌طور که پوستین در تابستان بی‌ارزش است، احترام او نیز در این شرایط مهم است. در پایان، شاعر با لحنی تأکیدآمیز می‌گوید که پوستینش را زودتر بدهد قبل از آن‌که پوستین خودش را از دست بدهد.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم تمثیلی و اخلاقی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره و زبان شاعرانه ممکن است برای کودکان زیر 12 سال چالش‌برانگیز باشد.
شمارهٔ ۱۲۳ - پوستین
پوستینی بخواستیم از تو
تا زمستان بسر بریم در آن
حرمت ما بر تو بود چنانک
حرمت پوستین بتابستان
بده ایخواجه پوستینم هین
پیشتر زانکه پوستینت هان
تا زمستان بسر بریم در آن
حرمت ما بر تو بود چنانک
حرمت پوستین بتابستان
بده ایخواجه پوستینم هین
پیشتر زانکه پوستینت هان
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲ - شکر تشریف
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴ - کام دل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
