۱۷۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۴ - کام دل

چند گوئی که روز برنائی
دستی آخر بکام دل برزن

من بدین معطیان و مخدومان
که نیرزند دانه ارزن

دست چون برزنم بکامه دل
بچه دلگرمی آخر ای غرزن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳ - پوستین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵ - تحفه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.