هوش مصنوعی:
این متن شعری از سعدی است که به موضوع عشق و عاشقی می‌پردازد. در این شعر، عشق به عنوان نیرویی قدرتمند و گاه خطرناک توصیف می‌شود که عاشقان را به سمت فداکاری و حتی مرگ سوق می‌دهد. همچنین، شعر به زیبایی معشوق و تأثیر آن بر عاشقان اشاره می‌کند و تفاوت بین عقل و عشق را برجسته می‌سازد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عشق و عاشقی، فداکاری و مرگ در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم فلسفی و عرفانی موجود در شعر نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد.
غزل ۱۹۳
شورش بلبلان سحر باشد
خفته از صبح بی‌خبر باشد
تیرباران عشق خوبان را
دل شوریدگان سپر باشد
عاشقان کشتگان معشوقند
هر که زنده‌ست در خطر باشد
همه عالم جمال طلعت اوست
تا که را چشم این نظر باشد
کس ندانم که دل بدو ندهد
مگر آن کس که بی بصر باشد
آدمی را که خارکی در پای
نرود طرفه جانور باشد
گو ترش روی باش و تلخ سخن
زهر شیرین لبان شکر باشد
عاقلان از بلا بپرهیزند
مذهب عاشقان دگر باشد
پای رفتن نماند سعدی را
مرغ عاشق بریده پر باشد
خفته از صبح بی‌خبر باشد
تیرباران عشق خوبان را
دل شوریدگان سپر باشد
عاشقان کشتگان معشوقند
هر که زنده‌ست در خطر باشد
همه عالم جمال طلعت اوست
تا که را چشم این نظر باشد
کس ندانم که دل بدو ندهد
مگر آن کس که بی بصر باشد
آدمی را که خارکی در پای
نرود طرفه جانور باشد
گو ترش روی باش و تلخ سخن
زهر شیرین لبان شکر باشد
عاقلان از بلا بپرهیزند
مذهب عاشقان دگر باشد
پای رفتن نماند سعدی را
مرغ عاشق بریده پر باشد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۱۹۲
گوهر بعدی:غزل ۱۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
