۲۰۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۳ - در نعت حضرت رسالت پناه صلی الله علیه و آله و سلم

سه چیز اهل طلب را بود نشان سعادت
خلوص نیت و قلب سلیم و صدق ارادت

نه بندگی است که مر، دوری است و نفس پرستی
زبیم دوزخ و شوق جنان کنی چو عبادت

طبیعت سبعی غالب است تا به نهادت
گمان مبر که سوی آدمی و اهل سعادت

دل شکسته به دست آر و درد عشق که گردد
دلت مقام حق و آیدت خدا به عبادت

زحال عیسی و قارون پدید گشت که تن را
برد به چرخ تجرد، کشد به خاک زیادت

غم فراق توام کشت و زنده کرد وصالت
فراق و وصل تو آمد، دلیل موت و اعادت

کجا قبول شود دعوی خدای پرستی
از آن که نفس پرستی نموده شیوه و عادت

نبود نام زآدم که بود سید بطحا
نبی خاتم و بودش به کائنات سیادت

بدان رسیده که خوانند غالیش چو نصیری
زبس که شاه پرستی «محیط» را شده عادت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲ - مختوم به منقبت حضرت ولایت مآب علیه السلام
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴ - ایضاً در مدح شاه اولیا ارواح العالمین له الفدا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.