امروز قلب عالم امکان بود ملول
روز مصیبت است و گه رحلت رسول

باشد ملول گر دل خلقی شگفت نیست
که امروز قلب عالم امکان بود ملول

کشتی چرخ غرقه ی طوفان اشک شد
سیل عزا گرفت جهان را زعرض و طول

با پهلوی شکسته و رخسار نیلگون
امروز برد، شکوه ی اعدا بر رسول

آن بانویی که کرد حریمش گذر نکرد
از دور باش، عصمت او و هم بوالفضول

خورشید آسمان ولایت که داد رخ
از شرم تار گیسوی او، مهر را افول

زهرا که ز امر حق پی تعیین شوی او
به نمود نجم زهره به بیتُ الولی نزول

ام الائمة النّجبا، بانوی جزا
نورالهدی، حبیبه ی حق، بضعة الرسول

خیر النساء، فاطمه مرآت ذوالجلال
که ادراک ذات او را، حیران شود عقول

کوهی زصبر خلق نمودی، اگر خدای
مانند وی نبودی، بر رنج و غم حمول

دارد به کثرت غم و اندوه و ماتمش
صیت علی، مصائب لوانّهای شمول

راه نجات، حبّ بتول است و آل او
گُم ره شود هر آن که ازین ره کند عدول

دعوی حُبّ و بندگیش می کند «محیط»
دارد امید آن که شود دعویش قبول