در سفر گویند فردا می روی
خود دروغ است این خبر یا می روی

ای شکار افکن تو هرجا می روی
از برای صید دل ها می روی

هر کجا تو سرو بالا می روی
فتنه برپا می کنی تا می روی

تا زنی راه غزلان از نگاه
ای غزال من، به صحرا می روی

در نهان یک شهر دل همراه تو است
گرچه در ظاهر تو تنها می روی

رهزنان از خلق پنهان می روند
تو قوی دل آشکارا می روی

چون نشینی می نشانی فتنه را
فتنه برپا می کنی تا می روی

هر کجا بوده دلی، بردی کنون
از پی تاراج جان ها می روی

با کمند زلف و تیغ ابروان
بهر خونریزی دل ها می روی

تا نشانی آتش دل یک زمان
می نشینی در برم یا می روی

بهتر است از هر تماشا روی تو
تو کجا بهر تماشا می روی

دانی از هر دو جهان بهتر کجا است
هر کجا تو، سرو بالا می روی

تا رواج مذهب ترسا دهی
کرده گیسو را چلیپا می روی

می شود از رفتنت غوغا به پا
تا کنی برپای غوغا، می روی

می شود خرم بهشت آنجا که تو
با قد دلکش چو طوبی می روی

می کنی یغما دل ترکان تمام
ترک من، هرگه به یغما می روی

گر نهی بر چشم مه رویان قدم
جای دارد، بس که زیبا می روی

جان من تو با کمند گیسوان
از برای صید دل ها می روی

تیغ ابرویت اشارت می کند
کز پی قتل احبا می روی

آگهی کز رفتنت جان می دهم
بهر قتل ما، به عمدا می روی

روز و شب ای دل پی آن زلف و لب
با سری پرشور و سودا می روی

چون توانی رفت بر چشم و سرم
از چه رو بر خاک و خارا می روی

راستی رفتار تو این گونه است
یا چنین ای سرو بالا می روی

تا کشی بیمار هجران را، زشوق
بر سرش گاهی به عمدا می روی

جان درویشان فدایت باد چون
بهر طوف کوی بر عرش اعلا می روی

شاه درویشان که بر درگاه او
چون روی بر عرش اعلا می روی

«محیط قمی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir