هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، زیبایی‌های معشوق و تأثیرات عشق را توصیف می‌کند. شاعر از عناصر طبیعت مانند گل‌ها و گیاهان برای توصیف زیبایی‌های معشوق استفاده می‌کند و همچنین به تأثیرات عمیق عشق بر دل و جان اشاره می‌کند. در پایان، شاعر به طنز به رابطه‌اش با معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم و تصاویر استفاده‌شده نیاز به تجربه و درک بیشتری از ادبیات و عواطف انسانی دارند.

غزل ۲۹۲

شیرین دهان آن بت عیار بنگرید
در در میان لعل شکربار بنگرید

بستان عارضش که تماشاگه دلست
پرنرگس و بنفشه و گلنار بنگرید

از ما به یک نظر بستاند هزار دل
این آبروی و رونق بازار بنگرید

سنبل نشانده بر گل سوری نگه کنید
عنبرفشانده گرد سمن زار بنگرید

امروز روی یار بسی خوبتر ز دیست
امسال کار من بتر از پار بنگرید

در عهد شاه عادل اگر فتنه نادرست
این چشم مست و فتنه خون خوار بنگرید

گفتار بشنویدش و دانم که خود ز کبر
با کس سخن نگوید رفتار بنگرید

آن دم که جعد زلف پریشان برافکند
صد دل به زیر طره طرار بنگرید

گنجیست درج در عقیقین آن پسر
بالای گنج حلقه زده مار بنگرید

چشمش به تیغ غمزه خون خوار خیره کش
شهری گرفت قوت بیمار بنگرید

آتشکدست باطن سعدی ز سوز عشق
سوزی که در دلست در اشعار بنگرید

دی گفت سعدیا من از آن توام به طنز
این عشوه دروغ دگربار بنگرید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۲۹۱
گوهر بعدی:غزل ۲۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.