هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و غمگین از فروغ فرخزاد بیانگر درد و رنج شاعر از عشق نافرجام و ناپاکی دنیاست. او از آه سوزناک خود، خرابی حالش تحت آسمان، و شرابی که به جای روح‌افزایی هلاک‌کننده است سخن می‌گوید. همچنین از رشک و حسادت و دردهایش در رابطه با معشوق می‌نویسد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه پیچیده، درد و رنج عاطفی و ناامیدی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و ممکن است برای آنها مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۰۷
فروغ حسن تو از آه سوزناک منست
صفای دامن پاکت ز عشق پاک منست
مبین خرابی حالم که زیر طاق سپهر
هزار تعبیه پنهان در آب و خاک منست
شراب لعل ز دست حریف تلخ سخن
نه آب روح فزا شربت هلاک منست
هزار پیرهن از رشک می شود پاره
که دست او بگریبان چاک چاک منست
جریده ییست فغانی دام ز مهر بتان
برو نوشته سخنهای دردناک منست
صفای دامن پاکت ز عشق پاک منست
مبین خرابی حالم که زیر طاق سپهر
هزار تعبیه پنهان در آب و خاک منست
شراب لعل ز دست حریف تلخ سخن
نه آب روح فزا شربت هلاک منست
هزار پیرهن از رشک می شود پاره
که دست او بگریبان چاک چاک منست
جریده ییست فغانی دام ز مهر بتان
برو نوشته سخنهای دردناک منست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
