هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق عمیق و درد هجران سخن می‌گوید. شاعر با تصاویر زیبا مانند سیل بلا، نقاش قدرت، و بلبل در گلستان، احساسات خود را بیان می‌کند. عشق به معشوق چنان شدید است که حتی رنج‌ها و شب‌های هجران را به جان می‌خرد و در نهایت، یک نگاه معشوق می‌تواند هزاران سال رنج را جبران کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.

شمارهٔ ۱۴۷

روزی که در دلم عشق تو خانه ساخت
سیل بلا بخانه ی صبرم روانه ساخت

نقاش قدرت آن رخ عابد فریب را
آشوب روزگار و بلای زمانه ساخت

آن قطره ها که بر مژه ام خوشه بسته بود
چشمم ز شوق لعل لبت دانه دانه ساخت

صد بار یاد کرد گلستان کوی تو
بلبل که در حریم چمن آشیانه ساخت

خواب اجل گرفته من خسته را که دل
شرح درازی شب هجران فسانه ساخت

شمشاد را که فاخته در طول بندگیست
خواهد برای زلف تو مشاطه شانه ساخت

آن شهسوار گو مکش از غمزه تیغ کین
چون کار عالمی بسر تازیانه ساخت

عاشق به یک نگاه تو ای ماه چارده
کار هزار ساله درین آستانه ساخت

مطرب ز بهر گریه ی جانسوز اهل درد
گفتار دردناک فغانی بهانه ساخت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.