سحر فغان من آنمه ز طرف بام شنید
شکایتی که ازو داشتم تمام شنید

زیان دشمنی و سود دوستی گفتم
عیان نگشت که خود رای من کدام شنید

دگر هوای گلستان نکرد مرغ چمن
چو حال خسته دلان اسیر دام شنید

پیام وصل ز معشوق عین مرحمتست
خجسته وقت اسیری که این پیام شنید

بنام و ننگ مقید مشو که زاهد شهر
هزار طعن ز هر کس برای نام شنید

سلیم گو بجواب شکسته پردازد
بشکر آنکه بهرجا که شد سلام شنید

دگر ز عشق جوانان مست توبه نکرد
بنکته یی که فغانی ز پیر جام شنید