هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد عشق و ناکامی‌های خود می‌گوید. او احساس می‌کند که با طالع بدی روبرو شده و تلاش‌هایش بی‌ثمر مانده است. عشق او را دیوانه کرده و پند دیگران برایش سودی ندارد. او از جفا و رنج‌های عشق سوخته اما به مراد دل نرسیده و از مردم سخت‌پسند شکایت دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ناکامی‌های عاطفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲۳۹

دود برآمد ز دلم چون سپند
دور نشد از سر کارم گزند

آه که با طالع بد آمدم
دود سپندم نکند ارجمند

عاشق دیوانه نداند که چیست
طالع فرخنده و بخت بلند

پند مگویید که من عاشقم
نیش زبانم نبود سودمند

سوختم این داغ جفا تا بکی
پخته شدم آتش بیهوده چند

صید مرادی نفتادم بدام
گرچه بهر سوی فگندم کمند

سوخت فغانی و مرادی نیافت
آه از این مردم مشکل پسند
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.