هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که در آن شاعر از عشق، نیاز، هجران، و وصال سخن می‌گوید. او از ناز و نیاز معشوق، رنج‌های دل، و امید به دیدار یار می‌سراید. همچنین، اشاره‌ای به جمال و دولت محمود و ایاز دارد که نشان‌دهنده‌ی تأثیرپذیری از ادبیات کلاسیک فارسی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات تاریخی و ادبی نیاز به دانش پیش‌زمینه دارد.

شمارهٔ ۲۵۶

سر از نیاز من آنسرو سرفراز کشید
نیازمندی من دید و سر بناز کشید

بیک نگاه نهان می توان تلافی کرد
هر آن ستم که دل از چشم فتنه ساز کشید

خوش آن کرشمه و جولان که بر سرم از ناز
عنان توسن سرکش فگند و باز کشید

کجاست روز وصالش که تا شود کوته
فسانه ی شب هجران که بس دراز کشید

ز ناز سرو قدان بی نیاز گشت دلی
که سر گرانی آن شوخ دلنواز کشید

جمال دولت محمود زینت آندم یافت
که بار سلسله ی طره ی ایاز کشید

رسد بمقدمت ای سرو ناز مشتاقی
که نقد جان برهت از سر نیاز کشید

چو زر گداخت فغانی تمام هستی خود
دمی که از غم دل آه جانگداز کشید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.