هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه بیانگر دوری از تعلقات دنیوی و گرایش به عشق الهی و معنوی است. شاعر از پاکسازی دل از ناپاکی‌ها، بی‌نیازی از راهنمایی شیوخ خانقاه، و جذب شدن به سوی عشق حقیقی سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به زیبایی‌های معنوی و پنهان کردن آن از دید نااهلان دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و زبانی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به دانش ادبی و عرفانی پایه دارد.

شمارهٔ ۳۱۶

ما شسته ایم ز آینه ی دیده گرد غیر
زین نقشخانه جلوه ی او دیده ایم خیر

فارغ بود دل از مدد شیخ خانقاه
آن را که جذب پیر مغان می کشد بدیر

ماییم و طوف کعبه ی کوی پریوشان
قطع نظر ز ملک سلیمان و وحش و طیر

میل ریاض دهر نبود از عدم مرا
اینجا به عشق لاله رخان آمدم بسیر

دامن کشان بخون فغانی چو بگذری
پوشیده دار جلوه ی حسنت ز چشم غیر
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.