هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، توصیف زیبایی و ناز معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند "سرو قد" و "غمزه و ناز"، عشق و شیفتگی خود را به معشوق بیان می‌کند و از جور و جفای او شکایت دارد. همچنین، شاعر از فرصت‌های از دست رفته و اضطراب ناشی از عشق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات شاعرانه و کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۲۴

مست آمدی کرشمه کنان در قبای ناز
زینگونه نازنین که تویی هست جای ناز

بخرام و ناز کن که خدا در ریاض حسن
آراست سرو قد ترا از برای ناز

هر جا که هست، غمزه و نازست کار تو
دل مبتلای غمزه و جانم فدای ناز

یکدم که دست داد ملاقات وصل تو
شد فوت فرصتم همه در ماجرای ناز

جور و جفای غمزه و ناز تو می کشم
افغان ز جور غمزه و آه از جفای ناز

هر ذره ام فریفته ی ناز پیشه ییست
کافر مباد پیش بتان مبتلای ناز

از بهر اضطراب فغانی بیقرار
پیوسته باد بر سر سروت هوای ناز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.