از جان من حکایت جانان من بپرس
غافل چه داند این سخن از جان من بپرس

هر قطره ی زبون نشود در شب چراغ
این ماجرا ز دیده ی گریان من بپرس

آن کس که دل به وعده ی وصلت نهاده است
گو این حکایت از دل بریان من بپرس

من خود ز یک دو کاسه ی اول شدم خراب
حال من ای رفیق ز مهمان من بپرس

برگیر جام و یاد هوادار خویش کن
بردار شمع و کلبه ی احزان من بپرس

خون منست آنکه توان ریخت بیگناه
خنجر چو برکشی در زندان من بپرس

گلگشت ماهتاب و می روشنت حلال
روزی عقوبت شب هجران من بپرس

منشین فغانی از طلب کعبه ی مراد
برخیز و راه کشور سلطان من بپرس