ما نخل خرد از بن و پیوند شکستیم
آشوب جنون تند شد و بند شکستیم

کاری نشد از پیش بترک می و ساقی
پیمانه بیارید که سوگند شکستیم

رفتیم به دیوانگی عشق جوانان
هنگامه ی پیران خردمند شکستیم

چشم طمع از فایده ی خلق گرفتیم
در کنج ملامت دل خورسند شکستیم

تلخی نشنیدیم هم از ساقی مجلس
هر چند که پیشش شکر و قند شکستیم

در بندگی خواجه قدح نوش فغانی
کاین توبه بانعام خداوند شکستیم