هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های ظاهری و جذابیت‌های دنیوی مانند جمال، جوانی، و قدرت می‌پردازد و همچنین از مفاهیم الهی و روحانی مانند نور الهی و توبه سخن می‌گوید. شاعر از تضاد بین زیبایی‌های دنیوی و معنوی صحبت می‌کند و در نهایت به نیاز به عذرخواهی و توبه اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات به زیبایی‌های دنیوی و تضادهای معنوی نیاز به درک بالاتری از زندگی و فلسفه دارد.

شمارهٔ ۴۵۴

جمال و جاه داری هر چه خواهی می توان کردن
باین حسن و جوانی پادشاهی می توان کردن

ز ماهی تابمه دارد صفا آیینه ی رویت
بدین رو جلوه از مه تابماهی می توان کردن

چراغ حسنت از نور الهی شد چنان روشن
کزان نظاره ی حسن الهی می توان کردن

بدین خط کز بیاض آفتاب آورده یی برون
کرشمه بر سفیدی و سیاهی می توان کردن

کله کج کرده تا کی بگذری و بنگری بر ما
خدا را تا بکی این کج کلاهی می توان کردن

تمنا گرچه آخر زرد رویی بار می آرد
برای لاله رویان چهره کاهی می توان کردن

درین محفل که هر ساعت بود طوفان صد توبه
کجا دعوی زهد و بیگناهی می توان کردن

فغانی گر غباری در دلت هست از غم دوران
بیک جام لبالب عذرخواهی می توان کردن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.