هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از معشوق خود می‌خواهد که با وجود زیبایی و محبت‌های گذشته، از روی ترشرویی و بی‌اعتنایی دوری کند. شاعر با اشاره به رنج‌ها و فداکاری‌های خود، از معشوق می‌خواهد که این محبت‌ها را نادیده نگیرد و با او با مهربانی رفتار کند. همچنین، شاعر از جفاها و بی‌اعتنایی‌های معشوق شکایت می‌کند و از او می‌خواهد که این رفتارها را تکرار نکند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'به آب دیده و خون دلت پرورده‌ایم' یا 'از جدایی خون کنم' ممکن است برای سنین پایین سنگین یا نامناسب باشد. بنابراین، این متن بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است که توانایی درک و تحلیل احساسات پیچیده را دارند.
شمارهٔ ۴۶۱
ای ز جان شیرین تر آغاز ترش رویی مکن
با چنان روی نکو بنیاد بد خوبی مکن
ما به آب دیده و خون دلت پرورده ایم
سرمکش ای شاخ گل از ما و خودرویی مکن
چون نمی جویی دلم را کز جفا آزرده یی
سرو من جان دگر اظهار دلجویی مکن
یا رب از روی نکو هرگز نبیند روی نیک
آنکه می گوید که با عشاق نیکویی مکن
بارها گفتی دلت را از جدایی خون کنم
جان من این را مگو باری چو می گویی مکن
در نمی گیرد فغانی با سیه چشمان فسون
پیش این شوخان سحرانگیز جادویی مکن
با چنان روی نکو بنیاد بد خوبی مکن
ما به آب دیده و خون دلت پرورده ایم
سرمکش ای شاخ گل از ما و خودرویی مکن
چون نمی جویی دلم را کز جفا آزرده یی
سرو من جان دگر اظهار دلجویی مکن
یا رب از روی نکو هرگز نبیند روی نیک
آنکه می گوید که با عشاق نیکویی مکن
بارها گفتی دلت را از جدایی خون کنم
جان من این را مگو باری چو می گویی مکن
در نمی گیرد فغانی با سیه چشمان فسون
پیش این شوخان سحرانگیز جادویی مکن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
