هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه، زیبایی معشوق و تأثیر عمیق عشق بر شاعر را توصیف می‌کند. شاعر از دلبری و جمال معشوق سخن می‌گوید و احساسات خود را با تصاویر شاعرانه مانند یوسف، گل، ماه و بلبل بیان می‌کند. همچنین، از سوز عشق، بی‌قراری و آرزوی دیدار معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عارفانه عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۵۲۷

ای برده دل از دلبران حسنت زروی دلبری
هر گوشه سرگردان تو، صد آفتاب خاوری

چون از قبای نیلگون نخل قدت آید برون
یوسف کشد در خاک و خون پیراهن نیلوفری

گیرم که صد افسون کنم سوز سخن افزون کنم
وصف جمالت چون کنم کز برگ گل نازکتری

رخساره گلگون ساختی مستانه بیرون تاختی
صد ملک دل پرداختی فریاد ازین غارتگری

هر جا که باشی در گذر وز سوز دلها بی خبر
آهی برآریم از جگر تا غافل از ما نگذری

مه پاسبان کوی تو مهر از شرف هندوی تو
جانها سپند روی تو یا رب چه نیکو اختری

رنگ قضا آمیخته حسن و ملاحت ریخته
ناز و بلا انگیخته در صورت حور و پری

ای رفته بی صبر و سکون ناگه بکوی او درون
عشقت گدا آرد برون گر پادشاه کشوری

خو کن فغانی در قفس بشکن پر و بال هوس
تا کی چو بلبل هر نفس نالان به باغ دیگری
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.