هوش مصنوعی:
این شعر از حافظ، شاعر بزرگ فارسی، بیانگر نگرانی و پرسش‌های عاشقانه و عارفانه است. شاعر از معشوق می‌پرسد که چرا با وجود آشفتگی و عشق شدید او، باز هم از او دوری می‌کند و خود را پنهان می‌سازد. شعر پر از استعاره‌های شراب، خرابی، و عشق است که نشان‌دهنده‌ی حالات روحی شاعر است.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و خرابی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد.
شمارهٔ ۵۵۹
می خواه اضطراب برای چه می کنی
جامی بکش حجاب برای چه می کنی
اکنون که من خرابتر از دیگران شدم
پرهیز از شراب برای چه می کنی
دانسته ام که شب همه شب چیست در سرت
وان گشت ماهتاب برای چه می کنی
جایی دگر نماند که سوزد ز دیدنت
رخساره در نقاب برای چه می کنی
ما بسته ایم لب ز حدیث کنار و بوس
بر ما دگر عتاب برای چه می کنی
بازم بگفت تلخ چرا می زنی نمک
در آتشم کباب برای چه می کنی
باری بگو که چیست فغانی مراد تو
خود را چنین خراب برای چه می کنی
جامی بکش حجاب برای چه می کنی
اکنون که من خرابتر از دیگران شدم
پرهیز از شراب برای چه می کنی
دانسته ام که شب همه شب چیست در سرت
وان گشت ماهتاب برای چه می کنی
جایی دگر نماند که سوزد ز دیدنت
رخساره در نقاب برای چه می کنی
ما بسته ایم لب ز حدیث کنار و بوس
بر ما دگر عتاب برای چه می کنی
بازم بگفت تلخ چرا می زنی نمک
در آتشم کباب برای چه می کنی
باری بگو که چیست فغانی مراد تو
خود را چنین خراب برای چه می کنی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
