هوش مصنوعی: شاعر در این متن از زیبایی باغ و مستی ناشی از تماشای آن سخن می‌گوید و نگران رسوایی ناشی از این مستی است.
رده سنی: 15+ مفاهیم استفاده‌شده در شعر مانند مستی و رسوایی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۷۶

در باغ رخت گر به تماشا گردیم
از عقل بری شویم و رسوا گردیم

ما مستانیم و روی تو گلزار است
ترسم که از آن شکوفه رسوا گردیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.