۱۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۶

در باغ رخت گر به تماشا گردیم
از عقل بری شویم و رسوا گردیم

ما مستانیم و روی تو گلزار است
ترسم که از آن شکوفه رسوا گردیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.